آیا مدرک دانشگاهی برای شغل خلبانی هواپیمایی ضروری است؟
حوزه خلبانی فرصت‌هایی را در بخش‌های مختلف مانند سلامت و سفر باز می‌کند. پیش نیازهای آموزشی برای نقش‌های مختلف خلبان تعیین می‌کند که آیا تحصیل اضافی ضروری است یا خیر.
به دست آوردن بینش در مورد مجوزها و موقعیت های خلبانی مختلف می تواند به تصمیم گیری آگاهانه در مورد مسیر شغلی خلبانی مورد نظر کمک کند. در این مقاله به سوالات رایج در مورد سفر خلبان شدن از جمله لزوم داشتن مدرک دانشگاهی و پیش نیازهای اخذ گواهینامه خلبانی می پردازیم.
تعریف خلبان:
یک خلبان که به عنوان هوانورد نیز شناخته می شود، یک حرفه ای دارای گواهینامه است که کنترل هواپیما را اداره می کند. در صنعت هوانوردی، نقش آنها شامل انتقال افراد یا محموله از یک مکان به مکان دیگر است.
بخش استخدام خلبانان از خطوط هوایی تجاری و شرکت‌ها تا سازمان‌های دولتی را شامل می‌شود. این انتخاب تحت تأثیر عواملی مانند گواهینامه خلبانی، تجربه، ساعات پرواز انباشته و سایر شرایط است.
کاوش بیشتر: مراحل ورود به حرفه خلبانی
آیا مدرک دانشگاهی برای داوطلبان خلبان اجباری است؟
تقاضاهای آموزشی برای خلبان شدن بر اساس نوع موقعیت خلبانی که هدف آن است متفاوت است. در اینجا خلاصه ای از الزامات آموزشی برای دسته های آزمایشی مجزا آورده شده است:
- خلبان خصوصی: مجوز خلبانی خصوصی به دلایل شخصی، مانند اوقات فراغت یا حمل و نقل فردی، اجازه پرواز را می دهد. اخذ مدرک دانشگاهی برای دریافت گواهینامه خلبانی خصوصی الزامی نیست. الزامات معمول شامل حداقل تعداد ساعات پرواز، نمره رضایت بخش در ارزیابی کتبی و ارزیابی عملی پرواز است.
- خلبان تجاری: مجوز خلبانی تجاری اجازه پرواز برای جبران خسارت یا استخدام را می دهد. اگرچه مدرک دانشگاهی شرط اجباری برای تضمین مجوز خلبانی تجاری نیست، شرکت های هواپیمایی و کارفرمایان مختلف اغلب از داوطلبانی که دارای مدرک لیسانس هستند حمایت می کنند. رشته تحصیلی خاص ممکن است برای یک خلبان تجاری در مقایسه با خلبان هایی که در خطوط هوایی اصلی فعالیت می کنند، اهمیت چندانی نداشته باشد.
- خلبان خط هوایی منطقه ای: خطوط هوایی منطقه ای هواپیماهای کوچک تری را در مسیرهای کوتاه تر اداره می کنند. در حالی که مدرک دانشگاهی برای تبدیل شدن به یک خلبان خط هوایی منطقه‌ای الزامی نیست، اکثر افرادی که این مسیر را دنبال می‌کنند در مدارس پرواز تحت آموزش قرار می‌گیرند و از طریق ساعات پرواز قابل توجه تجربه کسب می‌کنند.
- خلبان اصلی خطوط هوایی: خطوط هوایی بزرگ معمولاً پیش نیازهای رقابتی تری را برای استخدام تعیین می کنند. این خلبانان مسیرهای بین شهرهای برجسته را مدیریت می کنند و ممکن است پروازهای بین المللی و بالای اقیانوس را انجام دهند. در حالی که مدرک دانشگاهی یک پیش شرط مطلق نیست، بسیاری از خطوط هوایی بزرگ برای داوطلبان دارای مدرک لیسانس در رشته هایی مانند هوانوردی، علوم هوانوردی، مهندسی هوافضا یا مدیریت ترافیک هوایی ترجیح می دهند.
مزایای اخذ مدرک دانشگاهی به عنوان خلبان:
کسب مدرک دانشگاهی مزایای متعددی را برای خلبانان احتمالی که این حرفه را آغاز می کنند ارائه می دهد. مدرک مدرک تحصیلی، تعهد و انضباط است.
مدارک مرتبط با هوانوردی درک فنی را در زمینه های حیاتی مرتبط با نقش، مانند فیزیک و آیرودینامیک افزایش می دهد. علاوه بر این، تحصیلات دانشگاهی مهارت‌های سازگاری مانند تفکر انتقادی و کار گروهی را تقویت می‌کند.
امتیازات اضافی شامل فرصت‌هایی مانند نمایشگاه‌های شغلی و تعاملات شبکه‌ای با کارشناسان صنعت، کمک به شناسایی مسیرهای شغلی و برنامه‌های مربیگری است.
علاوه بر این، داشتن مدرک یک مسیر جایگزین در داخل و خارج از هوانوردی فراهم می‌کند و در صورتی که شرایط پیش‌بینی نشده مانع پیشرفت شغل خلبانی فرد شود، به عنوان یک طرح اضطراری عمل می‌کند.
نقش ها و مسئولیت های یک خلبان:
خلبان ها مسئول هدایت هواپیماها، هلیکوپترها و هواپیماهای مختلف در مسیرهای از پیش تعیین شده هستند. به طور معمول، یک هواپیما توسط دو خلبان هدایت می شود – یکی به عنوان کاپیتان و دیگری به عنوان کمک خلبان.
در حالی که کاپیتان در درجه اول پرواز را انجام می دهد، مسئولیت ها در صورت نیاز با کمک خلبان رد و بدل می شود. بازرسی منظم هواپیما، نظارت بر سطوح سوخت، تجهیزات و سیستم های ناوبری، بخشی از روال یک خلبان است.
نقش ها بر اساس نوع هواپیما، مجوز شخصی و صلاحیت ها متفاوت است، اما وظایف کلی شامل موارد زیر است:
- بازرسی قبل و بعد از پرواز هواپیما
- انتخاب مسیرهای ایمن و کارآمد، تجزیه و تحلیل طرح پیش از پرواز
- اطمینان از ایمنی و آسایش مسافران، خدمه و هواپیما
- پاسخگویی و گزارش موارد اضطراری در حین پرواز
- نگهداری و به روز رسانی لاگ هواپیما
- حفظ ارتباط با کنترلرهای ترافیک هوایی
- اعلام به مسافران در طول پرواز
- نظارت بر شرایط آب و هوایی در طول پرواز
مهارت های کلیدی برای موفقیت خلبان:
فراتر از آموزش پرواز، خلبانان تمایل دارند مهارت های خاصی را برای برتری در نقش خود توسعه دهند. در اینجا مهارت های کلیدی وجود دارد که به موفقیت یک خلبان کمک می کند:
- سازگاری: به دلیل تغییر شرایط ناشی از تغییرات آب و هوا و مکان بسیار مهم است.
- ارتباط موثر: ایمنی مسافر را از طریق هماهنگی مناسب با کنترلرها تضمین می کند.
- اعتماد به نفس: برای تصمیم گیری و عبور از شرایط چالش برانگیز ضروری است.
- مهارت ریاضی: برای محاسبات مربوط به سرعت و ظرفیت هواپیما استفاده می شود.
- چندوظیفه ای: انجام کارهای مختلف در حین پرواز و برقراری ارتباط با مسافران.
- آگاهی موقعیت: هوشیاری دائمی برای تغییراتی که نیاز به تنظیمات پرواز دارند.
- کار تیمی: همکاری با کمک خلبانان و کنترل کننده ها پرواز ایمن را تضمین می کند.
حقوق خلبانان:
میانگین درآمد خلبان حدود 104153 دلار در سال است. دستمزدها تحت تأثیر عواملی مانند تحصیلات، تجربه، موقعیت مکانی و نوع کارفرما هستند. علاوه بر این، نوع هواپیمای مورد استفاده و اینکه آیا کارفرما یک شرکت هواپیمایی منطقه ای یا اصلی است می تواند بر درآمد تأثیر بگذارد.
کاپیتان ها یا افسران اول با ارشدیت نسبت به کسانی که تجربه کمتری دارند پتانسیل درآمد بالاتری دارند.
چشم انداز مشاغل خلبانی:
بر اساس گزارش اداره آمار کار ایالات متحده (BLS)، پیش‌بینی رشد شغلی برای خلبانان خطوط هوایی از سال 2021 تا 2031، 6 درصد است که کمی بیشتر از میانگین نرخ رشد سایر مشاغل است.
BLS نرخ رشد 5 درصدی را برای خلبانان تجاری در همان دوره پیش بینی می کند. این افزایش در پایلوت های تجاری به افزایش تقاضا در بخش هایی مانند مراقبت های بهداشتی و کشاورزی نسبت داده می شود.
شرایط لازم برای دریافت گواهینامه خلبانی:
برای اخذ گواهینامه خلبانی، مرحله اولیه شامل اخذ گواهینامه دانشجوی خلبانی است. معیارهای واجد شرایط بودن، همانطور که توسط اداره هوانوردی فدرال (FAA) تعیین شده است، شامل داشتن حداقل 17 سال سن و نشان دادن مهارت های زبان انگلیسی است.
کاندیداهای واجد شرایط می توانند از طریق برنامه گواهینامه و رتبه بندی هواپیمای یکپارچه (IACRA) در وب سایت رسمی درخواست ارسال کنند. IACRA درخواست ها را بررسی می کند و معمولاً گواهینامه خلبانی دانشجو را تقریباً سه هفته پس از ارسال صادر می کند.
خلبانان آینده نگر همچنین باید تحت معاینه پزشکی قرار گیرند که توسط یک معاینه پزشکی هوانوردی (AME) انجام می شود تا معیارهای خاصی مانند داشتن بینایی 20/20 را برآورده کنند.
