نوشته ها

معرفی

پیشرفت های قابل توجه در هوش مصنوعی باعث توسعه وسایل نقلیه خودران، از جمله نمونه های اولیه کاملاً کاربردی از اتومبیل های خودران سطح 4 شده است. این پیشرفت به حوزه هوانوردی نیز گسترش یافته است و بحث هایی را در مورد جایگزینی بالقوه خلبانان انسان با روبات ها یا سیستم های هوش مصنوعی برانگیخته است.

در حالی که ارتش ایالات متحده قبلاً پهپادهای خودرانی را معرفی کرده است که قادر به برخاستن، اجرای مأموریت و فرود مستقل هستند، سؤالاتی در مورد امکان سنجی این فناوری برای هواپیماهای تجاری وجود دارد. این مقاله به بررسی وضعیت فعلی هوش مصنوعی در بخش هوانوردی می پردازد و پیامدهای بالقوه آن را ارزیابی می کند.

حضور هوش مصنوعی در هوانوردی

خطوط هوایی نوآورانه هوش مصنوعی را در جنبه های مختلف عملیات خود پذیرفته اند و اجرای آن را فراتر از هواپیماهای خودمختار گسترش داده اند.

چندین کاربرد متداول هوش مصنوعی در هوانوردی عبارتند از:

بهبود عملیات پرواز

سیستم‌های هواپیما بسیار پیچیده هستند و برای تشخیص مؤثر نقص به درک عمیقی نیاز دارند. مهندسان پرواز در حال حاضر به پیام‌های اضطراری می‌پردازند و مشکلات را بر اساس درک خود از طراحی و سیستم‌های هواپیما حل می‌کنند.

هوش مصنوعی با استفاده از یادگیری ماشینی می تواند مشکلات سیستم را به طور دقیق تشخیص داده و تشخیص دهد و خلبانان یا مهندسان را بدون ورودی دستی پرسنل زمینی قادر به حل سریع می کند.

علاوه بر این، سیستم‌های خلبان خودکار مبتنی بر هوش مصنوعی در حال حاضر فعال هستند و سرعت، ارتفاع و پارامترها را با دقت بالا نظارت و کنترل می‌کنند.

با این حال، خلبانان انسانی برای برخاستن، فرود، و کنترل پرواز، به ویژه در شرایط آشفته ضروری هستند. در حالی که یک مدل کاملا خودکار تک خلبان یک امکان آینده با کمک هوش مصنوعی است، در حال حاضر فاقد هوش هیجانی مورد نیاز برای تصمیم گیری دقیق است.

تعمیرات قابل پیش بینی

برای اطمینان از ایمنی هواپیما، هوش مصنوعی به طور مداوم بر عملکرد موتور و سایر سیستم های حیاتی نظارت می کند و مشکلات احتمالی را پیش بینی می کند.

ربات‌های صنعتی می‌توانند تعمیرات لازم، کاهش خطرات تصادف و زمان‌های بررسی قبل از پرواز را انجام دهند.

خطرات اتوماسیون

علیرغم مزایای بالقوه، اتوماسیون در بخش هوانوردی به شدت تنظیم شده و ریسک گریز با چالش هایی مواجه است. در حالی که خطوط هوایی ممکن است به دنبال صرفه جویی در هزینه باشند، دخالت انسان به دلیل پیچیدگی هوانوردی بسیار مهم است. تأثیر اتوماسیون بر مشاغل و چشم انداز آینده صنعت نامشخص است.

هوش مصنوعی جایگزین خلبانان: یک مسیر پیچیده

جایگزینی خلبان ها با هوش مصنوعی یک تلاش پیچیده است. الزامات قانونی، مقرراتی و ایمنی باید برآورده شوند، که نیازمند قوانین جدید و پذیرش عمومی است. هواپیماهای بدون خلبان نیازمند سرمایه گذاری قابل توجهی هستند. در ابتدا، هوش مصنوعی کمک خلبان عملی تر به نظر می رسد و از فناوری برای پشتیبانی ناوبری بلادرنگ استفاده می کند.

معایب هوش مصنوعی

پروازهای خودمختار اگرچه فریبنده هستند، اما دارای معایبی هستند. اتکای صرف به هوش مصنوعی نگرانی هایی را در مورد تصمیم گیری در سناریوهای پیش بینی نشده، آسیب پذیری های احتمالی در برابر هک یا نقص و افزایش هزینه ها ایجاد می کند.

نتیجه گیری

در حالی که چشم انداز حمل و نقل هوایی تجاری تحت کنترل هوش مصنوعی به چشم می خورد، هنوز دور از دسترس است. توسعه یک سیستم کنترل پرواز مستقل قابل اعتماد، کسب تایید مقامات هواپیمایی و جلب اعتماد عمومی زمان می برد.

در آینده نزدیک، کمک خلبانان هوش مصنوعی ممکن است راه حلی عملی باشند که کاهش هزینه و ایمنی را متعادل می کند و در عین حال نظارت انسانی را حفظ می کند. از آنجایی که تأثیر هوش مصنوعی بر حمل و نقل هوایی اجتناب ناپذیر می شود، صنعت باید برای این انتقال استراتژی داشته باشد و ضمن رسیدگی به چالش های آن، از پتانسیل اتوماسیون نیز استقبال کند.