نوشته ها

مقدمه:

خلبان شدن برای کسانی که روحیه ماجراجویی دارند یک انتخاب شغلی فریبنده و سودمند است. صنعت هوانوردی، با گستردگی جهانی و تجاری سازی آن، به طور مداوم به خلبانان خطوط هوایی بیشتری نیاز دارد.

انتظار می رود این روند در آینده تشدید شود. نقش یک خلبان چالش برانگیز و تحقق بخش است، با مسئولیت بسیار زیاد در قبال ایمنی مسافران و هواپیماهای ارزشمندی که آنها کار می کنند.

خلبانان مسیرهای شغلی متنوعی در دسترس دارند. آنها می توانند نقش خطوط هوایی تجاری، حمل و نقل مسافران را انتخاب کنند، یا ممکن است پرواز هواپیماهای باری، شرکت در ماموریت های جستجو و نجات، گردگیری محصول، یا ارائه پروازهای تور و مناظر را انتخاب کنند.

برخی نیز مربی پرواز می شوند و دانش خود را به خلبانان آینده منتقل می کنند و در عین حال درآمد قابل توجهی کسب می کنند. صرف نظر از انگیزه آنها، خلبان بودن یکی از پرماجراترین و پردرآمدترین مشاغل است.

عوامل موثر بر حقوق خلبانان:

خدمه پرواز خطوط هوایی در میان پردرآمدترین متخصصان در سراسر جهان قرار می گیرند و استعدادهای جوان را در سطح جهانی به ویژه در ایالات متحده جذب می کنند. درآمد خلبانان خطوط هوایی تجاری به عوامل مختلفی بستگی دارد، که ارشدیت در خدمه پرواز یکی از عوامل تعیین کننده اصلی است.

نقش کاپیتان یا افسر اول نیز به طور قابل توجهی بر سطح حقوق تأثیر می گذارد. خلبانانی که ساعات پرواز و سالها خدمت زیادی در یک شرکت دارند، بیشتر از همتایان پایه خود درآمد کسب می کنند.

عوامل اضافی شامل شرکت هواپیمایی که خلبان در آن کار می کند، مسیرهایی که آنها پرواز می کنند و تعداد ساعات پرواز در هر ماه است.

نوع هواپیما یکی دیگر از ملاحظات مهم است که خلبانان هواپیماهای پهن پیکر به دلیل صلاحیت ها و تجربه زیاد، بالاترین حقوق را دریافت می کنند.

خلبان های تجاری در صنایع مختلف کار می کنند که هر کدام سطوح حقوقی متفاوتی را ارائه می دهند. در حالی که خطوط هوایی مسافربری معمولاً کمتر از شرکت های حمل و نقل بار پرداخت می کنند، استثناهایی وجود دارد.

علاوه بر این، شرکت‌های چارتر هوایی خصوصی و خدمات حمل‌ونقل پزشکی، خلبانان تجاری را استخدام می‌کنند که هرکدام دارای مقیاس دستمزد منحصر به فرد خود هستند.

درآمد سالانه خلبانان:

در ایالات متحده، متوسط حقوق سالانه یک خلبان تجاری تقریباً 175000 دلار است، اگرچه برخی از خطوط هوایی بزرگ می توانند بیش از 300000 دلار در سال درآمد داشته باشند.

حقوق خلبان بر اساس عواملی مانند اندازه شرکت هواپیمایی، نقش فرد به عنوان کاپیتان یا افسر اول، نوع صنعت، موقعیت جغرافیایی و سطح تجربه متفاوت است.

حقوق خلبان:

خلبانان تجاری از جمله پردرآمدترین افراد حرفه ای هستند که غرامت مستقیماً با ساعات پرواز آنها مرتبط است. طبق مقررات اداره هوانوردی فدرال (FAA)، خلبانان خطوط هوایی می توانند تا 80 ساعت در ماه یا 1000 ساعت در سال پرواز کنند.

فاکتورهای محاسبه حقوق در ارشدیت، نوع هواپیما، اندازه شرکت و اینکه خلبان سمت کاپیتان یا افسر اول را دارد یا خیر. صنعت هوانوردی شامل خطوط هوایی منطقه‌ای، شرکت‌های هواپیمایی کم‌هزینه، شرکت‌های هواپیمایی ملی، خطوط هوایی اصلی و خطوط هوایی قدیمی است که هر کدام ساختار حقوق و دستمزد متفاوتی را ارائه می‌دهند.

خطوط هوایی منطقه ای:

خطوط هوایی منطقه ای هواپیماهای کوچکتر با 19 تا 80 صندلی را اداره می کنند و به فرودگاه های کوچک و متوسط خدمات رسانی می کنند. این خطوط هوایی اغلب به عنوان پله ای برای خلبانانی که قصد پیوستن به شرکت های هواپیمایی بزرگ را دارند، عمل می کنند.

حقوق خلبانان خطوط هوایی منطقه ای بین 48000 تا 115000 دلار است که کاپیتان ها 90000 تا 115000 دلار و افسران اول 48000 تا 60000 دلار دریافت می کنند. برای جذب خلبان در میان کمبود، خطوط هوایی منطقه‌ای پاداش‌های سالانه ارائه می‌کنند که بسته به شرکت و تجربه خلبان متفاوت است.

خطوط هوایی بزرگ:

خطوط هوایی بزرگ غول های صنعت هستند که هواپیماهای بزرگ را اداره می کنند و درآمد قابل توجهی ایجاد می کنند. این خطوط هوایی حقوق قابل توجهی با غرامت خلبان از 75000 تا 300000 دلار ارائه می دهند.

کاپیتان ها بین 180000 تا 320000 دلار دستمزد می گیرند، در حالی که افسران اول می توانند دستمزدی بین 75000 تا 165000 دلار داشته باشند. این ارقام بر اساس مطالعه حقوق و دستمزد جبرانی خلبان حرفه ای 2020 میانگین هستند. همانطور که خلبانان در حرفه خود پیشرفت می کنند، درآمد آنها به طور قابل توجهی افزایش می یابد.

تعیین حقوق خلبان:

حقوق خلبان بر اساس تعداد ساعات پرواز محاسبه می شود. مقررات فدرال برای اطمینان از استراحت و ایمنی خلبان، ساعت پرواز سالیانه را به 1000 محدود می کند.

عوامل متعددی بر غرامت خلبان تأثیر می گذارد، از جمله تحصیلات، تجربه، نوع هواپیما، نوع خط هوایی (منطقه ای یا اصلی)، طول مسیر، موقعیت (کاپیتان یا افسر اول)، و ارشدیت در شرکت.

تبدیل شدن به یک خلبان تجاری:

برای پیگیری گواهینامه خلبانی تجاری (CPL)، خلبانان مشتاق باید شرایط خاصی را داشته باشند:

1. سن: حداقل 18 سال.
2. سلامت: آمادگی جسمانی را حفظ کنید و گواهی پزشکی درجه دوم را از AME مورد تایید FAA دریافت کنید.
3. زبان: تسلط به زبان انگلیسی.
4. گواهینامه خلبانی خصوصی (PPL): حداقل گواهینامه خلبانی خصوصی (PPL) را داشته باشید.

گواهینامه خلبانی خصوصی (PPL):

پس از دریافت گواهی پزشکی، خلبانان تجاری مشتاق با کسب گواهینامه خلبانی خصوصی (PPL) در یک دانشکده پرواز شروع می کنند.

آموزش PPL، که در هواپیماهای تک موتوره انجام می شود، بر اصول اساسی پرواز، از جمله عملیات هواپیما، ارتباط با کنترل ترافیک هوایی، و مانورهای ضروری مانند برخاستن، فرود، صعود، فرود، و چرخش تمرکز دارد. مهارت های ناوبری نیز در این مرحله توسعه می یابد.

الزامات PPL عبارتند از:

1. 40 ساعت کل زمان پرواز (20 ساعت با مربی و 10 ساعت انفرادی).
2. یک آزمون کتبی
3. یک چک راید

پس از تکمیل 40 ساعت زمان پرواز و گذراندن موفقیت آمیز هر دو آزمون، به نامزدها یک PPL توسط FAA اعطا می شود.

گواهینامه خلبانی تجاری (CPL):

شرایط لازم برای اخذ CPL عبارتند از:

1. 250 ساعت کل زمان پرواز، شامل 100 ساعت به عنوان Pilot in Command ، 50 ساعت پرواز cross-country ، 10 ساعت پرواز با instrument ، و 10 ساعت در complex aircraft.
2. پروازهای بین المللی در طول روز و شب.
3. یک آزمون کتبی
4. یک چک راید

این مراحل افراد را قادر می‌سازد تا از گواهینامه خلبانی خصوصی به گواهینامه خلبانی تجاری پیشرفت کنند و در نهایت به دنبال شغلی پرارزش در هوانوردی باشند.