مرکز آموزش هوانوردی پارسیس در سال 1389 با هدف آموزش ‌و پرورش نیروی انسانی متخصص به همت احمد رحمانی (رئیس هیئت‌مدیره) و مرحوم خلبان مجید یوسفی مهر (مدیرعامل) تأسیس گردید و به جهت آموزش دوره‌های زمینی و پروازی خلبانی شخصی (PPL)، تجاری (CPL)، پرواز با دستگاه (IR) و آموزش معلم خلبانی (AFI) و با اخذ موافقت اصولی از سازمان هواپیمایی کشوری و با اهداف کمک به خصوصی‌سازی حوزه آموزش هوانوردی و آماده کردن کادر پروازی مجرب برای شرکت‌های هواپیمایی و اشتغال‌زایی در این بخش شروع به فعالیت نمود.

گالری

اطلاعات تماس

021-47289

تهران -اتوبان شهید همت -اتوبان ستاری جنوب -بلوار لاله -خیابان مجاهد کبیر شمالی نبش لاله نهم پلاک 14 طبقه سوم
Unit 3,No 14 ,north mojahed Kabir Blv ,laleh st , south Exp, Hemat Exp .Tehran.IRAN

Info@parsisaviation.com

تاکسی های هوایی چگونه کار می کنند؟

در دنیای تجارت محور امروزی، زمان معادل پول است و سرعت در اولویت است. بخش هوانوردی، یک بازیگر مهم در حمل و نقل مدرن، با فشار برای افزایش کارایی مواجه است.

ایده “تاکسی های هوایی” که به طور رسمی به عنوان سیستم حمل و نقل هواپیماهای کوچک (SATS) شناخته می شود، به عنوان یک راه حل ظاهر شده است.

این هواپیماهای کوچک‌تر می‌توانند مسافران را بین فرودگاه‌های محلی بر حسب تقاضا جابه‌جا کنند، ازدحام و تاخیرهای رایج در فرودگاه‌های اصلی را دور بزنند و سفر را سریع‌تر و راحت‌تر کنند.

در حال حاضر، حدود 40 فرودگاه بزرگ در ایالات متحده غرق شده اند که باعث تاخیر و لغو پروازها شده است. راه اندازی این فرودگاه ها و خطوط هوایی اصلی پرهزینه است و خطوط هوایی را به برنامه ریزی پروازها برای حداکثر اشغال سوق می دهد و گزینه های مسافران را محدود می کند.

در نتیجه، بسیاری به جای آن رانندگی می‌کنند که سیستم بزرگراه را بیشتر تحت فشار قرار می‌دهد.

SATS یک مفهوم ساده و در عین حال متحول کننده ارائه می دهد: از بیش از 5000 فرودگاه کوچک محلی در سراسر ایالات متحده استفاده کنید. هواپیماهای کوچک ایمن تر و مقرون به صرفه تر را توسعه دهید که می توانند در کنار هواپیماهای بزرگ پرواز کنند.

فرودگاه‌ها و هواپیماهای کوچک‌تر مقرون به صرفه هستند و به خطوط هوایی SATS اجازه می‌دهند مسیرها و برنامه‌های متنوعی را ارائه دهند، در حالی که مسافران از فرودگاه‌های نزدیک‌تر به خانه و مقصد خود سود می‌برند و زمان سفر را کاهش می‌دهند.

در سال 2001، ناسا برنامه AGATE را با همکاری FAA و NCAM آغاز کرد. پس از یک مرحله اثبات مفهومی پنج ساله، این برنامه قابلیت دوام SATS را با تمرکز بر عملیات فرودگاهی با حجم بالاتر، فرود ایمن در دید کم، بهبود عملکرد تک خلبان و ادغام یکپارچه در فضای هوایی ملی نشان داد.

پیشرفت های تکنولوژیکی، از جمله توسعه موتور و ایجاد هواپیماهای سبک وزن، نقش اساسی ایفا کردند. همکاری ویلیامز بین المللی با ناسا منجر به ساخت موتور توربوفن FJX-2 شد که توسعه هواپیماهای سبک وزن را پیش می برد. در سال 1998، Eclipse Aviation با استفاده از موتورهای خلاقانه برای ساخت جت Eclipse 500 تاسیس شد.

SATS چندین مزیت مانند کاهش ازدحام در فرودگاه های اصلی، ازدحام کمتر بزرگراه ها، برنامه های انعطاف پذیر سفر، نقاط خروج و رسیدن بیشتر، و هزینه های عملیاتی کمتر برای خطوط هوایی کوچکتر را ارائه می دهد.

همچنین می تواند با جذب بازدیدکنندگان به مقاصدی دور از فرودگاه های اصلی و تشویق توسعه تجارت در نزدیکی فرودگاه های محلی، رشد اقتصادی را افزایش دهد. علاوه بر این، می تواند کمبود مسکن در نزدیکی شهرهای بزرگ را کاهش دهد و ازدحام ترافیک را کاهش دهد.

چالش‌ها، از جمله تفاوت هزینه‌های اولیه با سفرهای هوایی سنتی و نگرانی‌های ایمنی، همچنان باقی مانده‌اند. تلاش ها برای بهبود ایمنی هواپیما و تقویت سیستم های کنترل ترافیک هوایی برای تطبیق با افزایش ترافیک هوایی، به ویژه در شرایط نامساعد جوی ادامه دارد.

اگرچه خدمات تاکسی هوایی ممکن است در مقیاس کوچک شروع شود، اجرای کامل ممکن است به دلیل چالش های زیرساختی فناوری سال ها طول بکشد. با این وجود، SATS آینده امیدوارکننده‌ای را در هوانوردی نشان می‌دهد و راهی سریع‌تر و کارآمدتر برای سفر ارائه می‌کند.

یک دیدگاه بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *