چرا اشتراک گذاری پرواز یک ایده وحشتناک است؟
اقتصاد گیگ دنیا را چه برای خوب و چه برای بد تغییر می‌دهد. پس چرا برای هواپیماهای خصوصی مانند کمری برخی افراد کار نمی‌کند؟
وقتی شما آن را اینگونه بیان می‌کنید، سؤال به نوعی خودش جواب می‌دهد، درست است؟ زیرا به عنوان خلبان می دانیم که تویوتا و تی بی ام انواع بسیار متفاوتی هستند. TBM بهتر از 300 نات است و کمری، خوب، 25 مایل بر گالن می‌رسد.
شرکت اشتراک‌گذاری پرواز Flytenow می‌گوید که این موضوع پس از لغو تأیید کنگره در مورد خدمات اشتراک‌گذاری سواری به دلیل فشار AOPA مطرح شده است.
به گفته Flytenow، موضوع به سادگی یکی از نحوه ارتباط خلبانان با یکدیگر است؛ و اگر این تنها موضوع است، باید با آنها موافق باشیم. در حال حاضر FAA قانونی می‌داند که برای اشتراک‌گذاری پرواز با استفاده از یک تکه کاغذ، یک تابلوی اعلانات و یک تابلوی اعلانات در FBO محلی شما تبلیغ کند.
آنچه شما نمی‌توانید انجام دهید، به اندازه کافی عجیب، انتشار همان پیام از طریق توزیع الکترونیکی است. ما با Flytenow موافقیم که این یک تمایز احمقانه است. به نظر می‌رسد که FAA در دهه 1950 زندگی می‌کند.
بنابراین این سناریو است. شما در سیاتل زندگی می‌کنید و تصمیم می‌گیرید که می‌خواهید به پورتلند بروید. (من آن را به نورث وسترن‌های شما می‌سپارم تا بر سر این که آیا این ایده خوبی است یا نه مبارزه کنند.) اما به جز شما و یک کیف، یک هواپیمای خالی دارید.
شما پیامی را روی تابلوی اعلانات می‌گذارید (وقتی به آن فکر می‌کنید یک نوع دردسر است): «فردا به پورتلند (PDX) می‌رویم. در Piper Arrow من برای یکی دو نفر دیگر جا داشته باشید. با 555-555-5555 تماس بگیرید (البته این شماره جعلی است)؛ و به خانه برمی گردی و منتظر جواب می‌مانی؛ که هرگز نمی‌آید. چون حتی سه نفر هم به آن تابلو اعلانات نگاه نمی‌کنند.
جایگزین این است که از یک اتاق تسویه الکترونیکی برای افرادی که به دنبال اشتراک گذاری سواری هستند استفاده کنید. وقتی مردم به این ایده عادت کردند، خوب، خیلی جالب است که فکر کنید می‌توانید به پورتلند بروید، فقط برای سهم مناسب از پول بنزین.
خوب، اینجاست که همه چیز پیچیده می‌شود. مگر اینکه شما یک شرکت چارتر دارای گواهینامه باشید، نمی‌توانید هزینه پرواز را دریافت کنید، فقط هزینه‌های مشترک (و لطفاً، می‌دانم که پیچیده‌تر از این است، اما این بحث موضوع را از دست می‌دهد.)
بنابراین اگر بنزین تمام شود، 250 دلار هزینه دارد. برای پرواز به پایین که حدود 150 مایل به عنوان کلاغ پرواز می‌کند، این تقریباً 80 دقیقه پرواز در پیکان است که می‌گوید 10 گالن در ساعت سوخت 5 دلاری می‌سوزاند، بنابراین تقریباً 75 دلار برای سوخت، تقسیم به نصف برابر با 37.50 دلار است. سیاتل به پورتلند برای کمتر از 40 دلار؟ چه کسی قرار نیست آن معامله را انجام دهد؟ می‌توانید چند کارمزد دیگر را در آنجا اضافه کنید، هزینه اجاره، اگر اجاره است، البته کراوات در مقصد و بخشی از روغن مصرف شده؛ اما هزینه خلبان در یک پرواز کامل حداقل خواهد بود.
شاید سؤال بزرگ‌تر این باشد که چه کسی می‌خواهد آن پرواز را انجام دهد و دو نوع خلبان وجود دارند که می‌خواهند، آن‌هایی که به هر حال باید به پورتلند بروند (برای امتحان قهوه در آن شهر؟) و افرادی که به دنبال ساخت زمان هستند.
گروه دوم یک نگرانی واقعی است. آیا این خلبانان، احتمالاً اکثراً جوانانی که به دنبال آن شماره جادویی 1500 ساعتی هستند که می‌توانید توسط خطوط هوایی استخدام شوید، در اصل چارتر ارزان قیمت را برای ساختمان زمان ارائه می‌کنند؟ به نظر من این نتیجه گیری اجتناب ناپذیر است؛ و اجازه دهید اضافه کنم که اگر صندلی‌های پیکان پر شوند، کاری که می‌توانید در چنین پرواز کوتاهی انجام دهید، هزینه خلبان حتی بیشتر کاهش می‌یابد.
اما نگرانی بزرگ‌تر در پشت شرکت‌های اشتراک‌گذاری پرواز، در واقع نحوه انتشار این خبر نیست، بلکه نحوه پرداختن به خطر است. اگر فکر می‌کنید FAA ممکن است بخواهد دامنه اشتراک گذاری چنین پروازهایی را بدون تغییر قوانین خود در غیر این صورت محدود کند، محدودیت تابلوی اعلانات منطقی است.
بازیگر بد در کل این ماجرا کیست؟ به گفته Flytenow در وبلاگ آنلاین خود، AOPA است که طرفدار تجارت بزرگ است و “منافع اعضای خود را نادیده می‌گیرد و از داستان موفقیت GA اروپا خارج می‌شود.” در بسیاری از کشورهای اروپا اشتراک گذاری پرواز مجاز است. Flytenow می‌گوید که این کار بدون هیچ آسیبی در ایمنی انجام شده است. ما به همه اینها شک داریم.
آیا یک اقتصاد پر رونق هوانوردی بر ارائه دهندگان چارتر تأثیر می‌گذارد؟ احتمالاً تا حدودی، اما به یاد داشته باشید که بیشتر چارترها در هواپیماهایی انجام می‌شوند که برای استفاده از آنها بسیار پرهزینه هستند و نمی‌توان از آنها برای اشتراک‌گذاری پرواز استفاده کرد.
به نظر ما، موضوعی که فلایتنو مطرح می‌کند، یک شاه ماهی قرمز است. می‌گوید AOPA اهمیتی نمی‌دهد و ما فکر می‌کنیم که آنها صادق هستند که خلبان‌ها چگونه با یکدیگر ارتباط برقرار می‌کنند و در بیانیه رسمی خود نشان می‌دهد که Flytenow به راحتی مقررات دیگری از قوانین تقسیم هزینه FAA را نادیده می‌گیرد که باید با یک هدف مشترک به جایی بروید.
اگر دوستان (مشتریان؟) اشتراک پرواز دارید، به عروسی می‌روند، باید به عروسی بروید. در واقع، برخی از تفاسیر می‌گویند که شما باید به همان عروسی بروید.
اگرچه AOPA کلمات خود را با دقت انتخاب می‌کند، اما اساساً می‌گوید که نگران است اشتراک‌گذاری گسترده پروازها منجر به سوانح غم‌انگیز شود و هوانوردی عمومی را در کانون توجه قرار دهد که در حال حاضر یا هرگز نیازی به آن نیست. ما موافق هستیم.
در اینجا پاسخ AOPA به وبلاگ Flytenow است: “برای فعال کردن این فعالیت حمل و نقل عمومی، مشابه سایر عملیات‌هایی که مسافران را برای جبران خسارت جابجا می‌کنند، ما معتقدیم که باید با پارامترهای ایمنی در خط مقدم، با استانداردهای خلبان و هواپیما انجام شود. ریسک را به درستی مدیریت کنید با این حال، اگر این خطر مدیریت نشود، واکنش و عواقب آن می‌تواند آسیب واقعی به هوانوردی عمومی وارد کند.
بله اشتراک‌گذاری پرواز به‌طور کلی خوب به نظر می‌رسد و حتی برای عموم مردم که نمی‌توانند بین چارتر و اوبر هوا تمایز قائل شوند، بهتر به نظر می‌رسد (به نظر می‌رسد عبارت FlyteNow از آن متنفر است). بخش بزرگی از نگرانی ما باید محافظت از افرادی باشد که نمی‌توانند تفاوت بین اشتراک گذاری پرواز قسمت 91 و کوندور کالیفرنیا را تشخیص دهند.
ما با AOPA موافقیم که ایجاد یک اقتصاد گیگ در مورد هواپیماهای سبک دارای مالکیت خصوصی و عملیاتی یک خطر ایمنی بزرگ است که به همه توصیه می‌شود از آن اجتناب کنیم.
