مدیریت دیسپچ پرواز در دنیای پیچیده امروز
مدیریت دیسپچ پرواز
به دلیل فاصله بین FBO و جت، توافق کردیم که خلبان دوم و مهمانداران به سمت هواپیما بروند تا سوخت‌گیری را آغاز کنند، بازرسی پیش از پرواز را انجام دهند و کابین را برای خروج آماده کنند. من در ترمینال می‌ماندم تا کارهای اداری را تکمیل کنم، هزینه‌ها را پرداخت کنم، هماهنگی‌های مربوط به خروج را انجام دهم و منتظر مسافران بمانم.
کمی بعد تلفن من زنگ خورد. خلبان دوم گزارش داد که به دلیل دمای بالای بیرون و چگالی کم سوخت، مقدار سوخت مورد نیاز در هواپیما بارگیری نمی‌شود. سیستم کامپیوتر سوخت در این شرایط بارگیری را محدود کرده بود. نتیجه این شد که ما اکنون ۴۵ دقیقه قبل از زمان برنامه‌ریزی شده برای خروج با یک مشکل پیش‌بینی نشده در زمینه برد پرواز مواجه بودیم.
من با تامین‌کننده خدمات بین‌المللی و دیسپچ تماس گرفتم و برنامه جایگزینی به سرعت تعیین شد که اجازه توقف سوخت‌گیری در پراگ، جمهوری چک را می‌داد. دیسپچر تغییرات را به طور کارآمدی ترتیب داد و برنامه پرواز را جدید و مجوزهای به‌روز و ترخیص‌ها را برای ما ارسال کرد.
آخرین مانع دریافت مجوز عبور از ایران بود که در نهایت با دانش عملیاتی تیم اعزام فراهم شد. ما دوباره به مسیر برگشتیم و مسافران با تأخیر مواجه نشدند.
با فرود در پراگ، یک کامیون سوخت آماده بود (با تشکر از تفکر آینده‌نگر دیسپچر) و مسئول زمینی با یک سبد هدیه از مسافران ما استقبال کرد. به طور کلی، این یک بازیابی درجه یک بود برای روزی که می‌توانست با تاخیر زیادی همراه باشد.
در یک موقعیت اخیر دیگر، هنگامی که برای پرواز به مقصد میلان، ایتالیا، بر فراز اقیانوس اطلس آماده می‌شدیم، شرایط آب و هوا نامساعد به نظر می‌رسید. ارتفاع ابرها در فرودگاه مقصد ما در حال نوسان بود و تنها فرودگاه جایگزین قانونی ما یک ساعت دورتر بود و زمان مجاز سخت‌گیرانه‌ای برای ماندن در زمین داشت.
از آنجایی که زمان ورود ما ده ساعت پرواز بود، لازم بود قبل از آغاز پرواز تغییراتی انجام دهیم.
در گفتگو با مسئول پرواز خود، تصمیم گرفتیم (به جای فرودگاه لیناته) از فرودگاه میلان مالپنسا استفاده کنیم زیرا هوای بهتری داشت و سیستم نورپردازی آن از شدت بالاتری برخوردار بود و بنابراین برای شرایط ارتفاع پایین و مه‌آلود مناسب‌تر بود.
همچنین پیشنهاد شد که زمان پرواز خود را ۴۵ دقیقه به تأخیر بیندازیم و سفر را با سرعت کروز کمتری انجام دهیم، تا مرحله ورود پرواز ما با توجه به پیش بینی آب و هوا، در زمان بهتری اتفاق بیفتد. این کار به خوبی جواب داد!
مدیریت دیسپچ پرواز
بیش از مجوزها، پروازهای عبوری و شرایط آب و هوا
دیسپچ خود در ایالات متحده فرآیند آسانی است. ایالات متحده کشوری است که تقریباً هیچ نیازی به اسلات ندارد و می‌توان یک طرح پرواز تنظیم کرد، مجوز گرفت و در عرض چند دقیقه برای بلند شدن به تاکسی رفت. ظهور دستگاه‌های هوشمند متصل به اینترنت همه این‌ها را با حداقل کلیک ها ممکن کرده است.
متاسفانه، این امکان در اروپا یا سایر نقاط جهان وجود ندارد و بدون دانش عملیاتی محلی و یک حرفه‌ای با تجربه در هدایت، شانس کمی برای ناوبری در میان انبوهی از اسلات‌ها و مجوزهای هوایی مورد نیاز برای پرواز و خروج بدون مشکل از فرودگاه‌ها وجود دارد.
داشتن کسی که پیشرفت پرواز شما را در طول یک سفر طولانی اقیانوسی دنبال می‌کند، زمان ورود شما را به گمرک به‌روزرسانی می‌کند و پیگیری و بررسی حمل و نقل مسافران را انجام می‌دهد، یک لایه اضافی از اطمینان، ایمنی و امنیت را اضافه می‌کند.
در یک مورد دیگر ، به عنوان یک خلبان قراردادی در یک سفر چند روزه کار می‌کردم. صاحب هواپیما همچنین مالک زنجیره ای از ایستگاه‌های سوخت‌رسانی بود و فرودگاهی که قصد پرواز به آن داشتیم در شهر کوچکی قرار داشت.
هنگامی که خودم عملیات دیسپچ را انجام می‌دادم، به فهرست تسهیلات فرودگاه نگاهی انداختم و متوجه شدم که شماره ضریب سطح (PCN) آن به‌طور قابل‌توجهی کمتر از شماره ضریب هواپیما (ACN) بود. حتی اگر مخازن ما خالی بودند ،سطوح فرودگاه قادر به تحمل وزن هواپیما نبودند.
با صحبت با مسافران، متوجه شدم که آنها در گذشته با همین هواپیما بارها به همان فرودگاه رفته‌اند. در حالی که نمی‌خواستم کسی را متهم کنم، وقتی به صاحب هواپیما درباره محدودیت‌های عملیاتی و اینکه در صورت بروز هرگونه خسارت به هواپیما یا فرودگاه، بیمه او معتبر نخواهد بود، گفتم، شگفت‌زده شد.
یک جستجوی سریع به ما کمک کرد تا یک فرودگاه مناسب دیگر را که تنها ده دقیقه با مقصد اصلی فاصله داشت، شناسایی کنیم.
تصمیم‌گیری روشن در مورد حرکت یا عدم حرکت
یکی از تکنیک‌های من هنگام دیسپچ خود، استفاده از شبکه همکاران به عنوان تابلوی مشورتی است. گاهی اوقات، به دلیل محدودیت‌های فرودگاه، وضعیت هوا، یا مشکلات نگهداری، ممکن است در تصمیم‌گیری برای “حرکت یا عدم حرکت” دچار تردید شوم. در این مواقع، همیشه از نظر شخص دوم استقبال می کنم، زیرا می‌تواند دیدگاه من را وسیع تر کند.
گاهی اوقات، وقتی در وسط یک مشکل هستیم، نمی‌توانیم کل تصویر را ببینیم یا نکات کوچکی که ممکن است بر پرواز تأثیر بگذارد را از دست می‌دهیم. در نهایت، وقتی در شک هستم، به سمت رویکرد محافظه‌کارانه‌تری متمایل می‌شوم که به حذف مناطق خاکستری کمک می‌کند.
علاوه بر این، هر زمان که پروازی را دیسپچ می‌کنم، از چک لیست شخصی خودم استفاده می‌کنم که نه تنها شامل علامت‌گذاری گذرنامه‌ها، کارت‌های واکسیناسیون، مدارک هواپیما و مجوز نگهداری است، بلکه شامل ماهی‌تابه‌های یکبار مصرف برای تهیه غذا و آداپتورهای الکتریکی برای سفرهای خارجی نیز می‌شود.
این لیست از سال‌ها تجربه به وجود آمده است و هر خلبانی باید یک لیست شخصی‌سازی شده برای نیازهای خود داشته باشد.
تکامل درک مدیریت منابع خدمه (CRM)
مدیریت منابع خدمه (CRM) اصطلاحی است که در میان خلبانان رایج شده است، اما تعریف آن تغییر کرده است. این اصطلاح زمانی به معنای آنچه در کابین خلبان انجام می‌دادیم بود. امروزه، CRM به معنای مشارکت همه و همه چیزهایی که به طور مستقیم یا غیرمستقیم بر پرواز تأثیر می‌گذارند، است.
با در نظر گرفتن عوامل ایمنی، عملیاتی و انسانی، CRM فرصت‌هایی را برای همه افراد درگیر فراهم می‌کند تا با اطلاعات ارزشمند خود مشارکت کنند. دیسپچ یک هواپیما بخشی از این فرایند است – به ویژه زمانی که آمادگی پرواز، خود سفر، و مرحله پس از سفر را در نظر بگیریم. “خوب برنامه‌ریزی کن و خوب پرواز کن” – این یک توصیه خوب است.
