خطوط هوایی اروپایی در حال لابی کردن علیه برنامه‌های آب و هوایی اتحادیه اروپا هستند.
خطوط هوایی اروپایی در حال لابی کردن علیه برنامه‌های آب و هوایی اتحادیه اروپا هستند.
به گفته یک اتاق فکر مستقر در بریتانیا ، چندین خط هوایی اروپایی در حال انجام لابی‌های گسترده‌ای هستند تا سیاست‌های آب و هوایی اتحادیه اروپا ، از جمله برنامه‌های قریب‌الوقوع برای مجبور کردن آن‌ها به استفاده بیشتر از سوخت‌های زیستی سبز را به چالش بکشند.
اتاق فکر InfluenceMap، که لابی‌های شرکت‌ها در زمینه تغییرات آب و هوایی را رصد می‌کند، با استفاده از درخواست‌های آزادی اطلاعات و تحقیقات به تهیه گزارش جدید خود پرداخته است.
این گزارش نشان می‌دهد که در حالی که 10 خط هوایی اروپایی مورد بررسی در این گزارش، حدود 30 میلیارد یورو کمک‌های دولتی در دوران همه‌گیری دریافت کرده‌اند – که برخی از آن‌ها با شرایطی برای تشویق به اقدامات دوستدار آب و هوا همراه بوده‌اند – بیشتر آن‌ها به طور همزمان برای به تأخیر انداختن پیشنهادات جدید برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای هوانوردی لابی کرده‌اند.
در این گزارش آمده است که ایر فرانس-کی‌ال‌ام، IAG (شرکت مادر بریتیش ایرویز)، لوفتانزا و رایان‌ایر – چهار خط هوایی بزرگ اروپا از نظر انتشار دی‌اکسید کربن – در مواضع خود نسبت به سیاست‌های آب و هوایی، موضعی بسیار عقب‌گرا داشته‌اند. InfluenceMap موقعیت آن‌ها را تقریباً برابر با نهادهای تجاری هوانوردی IATA و Airlines for Europe (A4E) ارزیابی کرد. شرکت هواپیمایی EasyJet موضع کمی مترقی‌تری داشت.
Ben Youriev ، نویسنده گزارش، می‌گوید که اتحاد مخالفان در سراسر این بخش در مقایسه با بیشتر بخش‌های دیگر، مانند انرژی، که معمولاً تصویر متنوع‌تری دارند “شگفت‌انگیز” است.
IATA این گزارش را “تحریف شدید تلاش‌های واقعی و طولانی‌مدت صنعت هوانوردی برای پایداری” نامیده است.
به گفته این گزارش، یکی از مهم‌ترین اهداف لابی، تلاش‌های مکرر IATA و A4E برای متقاعد کردن کمیسیون اروپا (EC) بود تا انتشار گازهای گلخانه‌ای از هوانوردی بین‌المللی را از اواسط دهه 2020 از طریق یک طرح جهانی جبران کربن، CORSIA، به جای بازار کربن اتحادیه اروپا، ETS، مورد توجه قرار دهد.
EC قبلاً نتیجه‌گیری کرده بود که در چندین جنبه، CORSIA “” کمتر از مقررات هوانوردی در ETS اتحادیه اروپا بلندپروازانه بود.
لوفتانزا در پاسخ به این گزارش اظهار داشت که “فقط شرکت‌های قوی و رقابتی در موقعیتی هستند که در فناوری‌های جدید و اقدامات بیشتر حفاظت از آب و هوا سرمایه‌گذاری کنند.
به عنوان مثال در آلمان، خطوط هوایی سه‌گانه از مالیات هوانوردی، ETS و CORSIA بار سنگینی را تحمل می‌کنند، در حالی که خطوط هوایی از ترکیه، کشورهای خلیج فارس و آسیا تحت استانداردهای محیطی و اجتماعی کاملاً متفاوت عمل می‌کنند.”
این گزارش به لابی‌های بیشتری که مخالف مالیات‌های سراسری اتحادیه اروپا و ملی بر سوخت جت بودند و یک کمپین مخالف جنبش شرمساری از پرواز (flygskam) نیز اشاره دارد. تحقیقات همچنین نشان می‌دهد که این لابی‌ها به نتایج ملموسی منجر شده است. در اوایل سال 2020، طبق گزارش جدید، IATA از EC خواست تا با سازمان بین‌المللی هوانوردی غیرنظامی (ICAO) همکاری کند تا CORSIA را به دلیل همه‌گیری تغییر دهد. این امر نهایتاً در ژوئن 2020 به وقوع پیوست.
گزارش InfluenceMap همچنین نشان می‌دهد که خطوط هوایی علیه برنامه‌های کمیسیون اروپا (EC) برای اعلام یک دستور در ماه آینده درباره استفاده از سوخت‌های هوانوردی پایدار (SAF)، سوخت‌های زیستی ساخته شده از ضایعات حیوانی و روغن پخت و پز، لابی کرده‌اند.
این سوخت‌های زیستی به عنوان یک راه کوتاه‌مدت کلیدی برای کاهش انتشار گازهای هوانوردی در نظر گرفته می‌شوند اما در حال حاضر تخمین زده می‌شود که تنها 0.05 درصد از استفاده سوخت هوانوردی در اتحادیه اروپا و حتی کمتر در سطح جهانی را تشکیل می‌دهند.
ایمیل‌های به دست آمده توسط InfluenceMap نشان می‌دهند که ایر فرانس در ماه مارس به مقامات EC گفته است که این دستور باید تنها زمانی اجرا شود که “بازار SAF به اندازه کافی بالغ باشد”، و هشدار داده که این دستور می‌تواند به دلیل کمبود سوخت زیستی موجب افزایش قیمت‌ها شود.
در همین حال، ایمیل‌های دیگری که توسط InfluenceMap از طریق درخواست‌های آزادی اطلاعات به دست آمده، نشان می‌دهد که لوفتانزا در ماه‌های ژانویه و فوریه به EC هشدار داده که الزام به استفاده از سوخت‌های زیستی می‌تواند یک “زمین بازی برابر بین خطوط هوایی اروپایی و غیراروپایی” را تضعیف کند.
A4E در بیانیه‌ای گفت که این گزارش اقدامات جمعی و سرمایه‌گذاری‌های انجام شده توسط خطوط هوایی اروپایی برای مقابله با تغییرات آب و هوایی را منعکس نمی‌کند. “ما متعهد به تسریع کاهش انتشار کربن خود هستیم تا به انتشار خالص صفر تا سال 2050 برسیم و یک نقشه راه داریم که شواهد قوی از چگونگی کاهش رد پای کربن خود تا سال 2030 و 2050 ارائه می‌دهد,” A4E گفت.
IATA نیز اظهار داشت: “صنعت هوانوردی با رویکرد جهانی بر اساس فناوری‌های جدید، سوخت‌های هوانوردی پایدار (SAF)، زیرساخت‌های بهتر، عملیات کارآمدتر و CORSIA تاثیرات تغییرات آب و هوایی خود را کاهش می‌دهد.”
سایر شرکت‌های ذکر شده در گزارش در زمان انتشار گزارش به درخواست نیو ساینتیست برای اظهار نظر پاسخ نداده بودند.
این افشاگری‌ها کمی پس از آن صورت گرفت که شرکت هواپیمایی آمریکایی یونایتد در تاریخ 3 ژوئن اعلام کرد که حداقل 15 هواپیمای مافوق صوت از تولیدکننده هواپیما، بوم سوپرسونیک، خریداری می‌کند. این شرکت ادعا کرد که این هواپیماها “اولین هواپیماهای بزرگ تجاری با کربن صفر خالص از روز اول” با استفاده از SAF خواهند بود.
با این حال، این حرکت مورد انتقاد سازمان‌های غیرانتفاعی و دانشمندان قرار گرفت. اندرو مورفی از سازمان غیرانتفاعی Transport & Environment مستقر در بروکسل می‌گوید: “ما در توسعه SAF کافی برای کاهش کربن پروازهای زیرصوت بسیار عقب هستیم و اضافه کردن پروازهای مافوق صوت این کار را حتی چالش‌برانگیزتر خواهد کرد. فرآیند تأیید و استفاده از چنین سوخت‌هایی بسیار کند است.”
SAF نمی‌تواند انتشار CO2 را به صفر برساند و سفرهای هوایی مافوق صوت حدود پنج برابر یا بیشتر از پروازهای زیرصوت سوخت مصرف می‌کنند. دن رادرفورد از شورای بین‌المللی حمل و نقل پاک، یک سازمان غیرانتفاعی آمریکایی، می‌گوید: “استفاده از یک سوخت زیستی معمولی [در یک هواپیمای مافوق صوت] معمولاً به ازای هر مسافر به همان میزان یک هواپیمای زیرصوت با سوخت جت فسیلی CO2 تولید می‌کند.”
پرواز در ارتفاعی دو برابر بیشتر از هواپیماهای زیرصوت همچنین تأثیرات آب و هوایی هواپیماهای مافوق صوت را از طریق اثرات غیر CO2 که می‌تواند موجب گرمایش شود افزایش می‌دهد.
این اثرات شامل افزایش سطح بخار آب در بالاترین لایه‌های جو، و همچنین افزایش سطوح ذرات و اکسید نیتروژن تولید شده توسط موتورهای هواپیما است. کیث شاین از دانشگاه ریدینگ بریتانیا می‌گوید که بدترین اثر غیر CO2 پروازهای مافوق صوت از بخار آب خواهد بود که ممکن است به جای چند روز، چندین سال در آن ارتفاع باقی بماند، همان‌طور که در ارتفاع پروازهای زیرصوت رخ می‌دهد.
