پرواز اضطراری Qantas: آیا یک هواپیما می‌تواند به طور عادی تنها با یک موتور پرواز کند؟ یک کارشناس هوانوردی توضیح می‌دهد.
پرواز اضطراری Qantas – شما ممکن است اخبار پرواز Qantas ۱۴۴ از آوکلند را دیده باشید که دیروز پس از اینکه خلبان مجبور شد یک موتور را خاموش کند و درخواست فرود اضطراری دهد، با موفقیت در سیدنی فرود آمد.
پرواز اضطراری Qantas
گزارش شده است که این هواپیما یک بوئینگ 737 دوجت ده ساله بوده و ۱۴۵ مسافر را حمل می‌کرده که همگی پس از فرود در بعد از ظهر دیروز به طور عادی از هواپیما پیاده شدند.
متأسفانه این اتفاقات گاهی در هوانوردی رخ می‌دهند – خود من نیز یک بار در حین پرواز یک موتور را از دست داده‌ام – اما خبر خوب این است که این اتفاقات بسیار نادر هستند. این باعث می‌شود هوانوردی امن‌ترین شکل حمل و نقل در جهان باشد.
اینها خلبانان بسیار آموزش دیده‌ای هستند که زمان زیادی را در شبیه‌سازهای کامل حرکتی صرف می‌کنند تا دقیقا چنین رویدادهایی را مرور کنند.
وقتی یک موتور از دست می‌دهید و زیرتان آب زیادی دارید، فرآیند خاصی را دنبال می‌کنید.
این کار تبدیل به عادت می‌شود؛ شما دچار وحشت نمی‌شوید، از مسیر خارج نمی‌شوید، آموزش‌های خود را به یاد می‌آورید و این چیزی است که در اینجا اتفاق افتاده است.
آیا هواپیماها می‌توانند تنها با یک موتور پرواز کنند؟
قطعاً بله. این همان چیزی است که برای آن طراحی شده‌اند.
بر اساس قانون، هواپیماها باید بتوانند از نقطه A به نقطه B، بر فراز آب، تنها با یک موتور پرواز کنند. دستورالعمل‌های تعیین‌شده توسط مقامات ایمنی در استرالیا تضمین می کند که هر هواپیمایی که قصد پرواز به مقصد مشخصی را دارد- بر اساس بارهای مشخص شده قبل از پرواز -باید بتواند با یک موتور به آن مقصد برسد.
این قانون تضمین می‌کند که حتی اگر یک موتور از کار بیفتد – همانطور که به نظر می‌رسد در اینجا اتفاق افتاده است – هواپیما هنوز می‌تواند به سلامت به مقصد برسد. هواپیما می‌تواند تا زمانی که سوختش تمام شود پرواز کند. در واقع، این هواپیماها به گونه‌ای ساخته شده‌اند که همانطور که با دو موتور می‌کنند، به خوبی با یک موتور هم پرواز کنند.
داشتن تنها یک موتور فعال به این معنی است که برای برخاستن حداکثر قدرت رانش را نخواهید داشت، اما می‌توانید به خوبی پرواز کرده و فرود بیایید.
اما در حالی که یک هواپیما می‌تواند با یک موتور پرواز کند، بسیار نادر است که یک موتور در وسط پرواز از کار بیفتد.
روش‌های نگهداری هواپیماها دقیق هستند و تکنسین‌ها در همان سطح و کیفیتی که خلبانان هستند، مجوز دارند. معمولاً کسی تعمیرات هواپیما را روی زمین انجام می‌دهد، اما فرد دیگری پس از آن‌ها می‌آید و آن را بازرسی و آزمایش می‌کند تا مطمئن شود که هواپیما با عملکرد ۱۰۰٪ خود کار می‌کند.
آزمایش‌های زمینی و آزمایش‌های پروازی و فرآیندهای صدور گواهینامه‌ای وجود دارد که باید قبل از اینکه یک هواپیما بتواند مسافران را حمل کند، دنبال شود. به همین دلیل است که این رویدادها بسیار نادر هستند.
یک صدای بلند و خاموش شدن سیستم تهویه هوا
مسافران گفتند که در حین پرواز Qantas دیروز صدای بلندی شنیدند.
جزئیات اینکه دقیقاً چه اتفاقی افتاده هنوز مشخص نشده است، اما این امکان وجود دارد که خرابی موتور صدایی ایجاد کند. این بستگی به نوع خرابی دارد. اگر بخشی از داخل موتور شکسته باشد، ممکن است صدای بلندی ایجاد کند که مسافران آن را بشنوند.
اما معمولاً اگر خلبان نیاز داشته باشد موتور را جدا کند و نوسانات فشار یا دمای موتور از حد نرمال بیشتر شود، خلبان می‌تواند قبل از شنیدن صدای بلند، آن را خاموش کند.
گزارش‌ها حاکی از این است که سیستم تهویه هواپیما هم پس از آن کار نکرده است، که به نظر من نشان می‌دهد که خدمه احتمالاً مجبور شده‌اند برخی سیستم‌ها را خاموش کنند تا بتوانند با موفقیت به سیدنی برگردند.
کالبد شکافی یک بحران
هنگامی که چنین اتفاقی رخ می‌دهد، خلبانان فرآیندی برای بررسی دستگاه‌ها و سیستم‌های خود دارند تا بفهمند چه اتفاقی افتاده است.
وقتی این کار را انجام دادند، ما یک کتابچه راهنمای سریع داریم که باید به آن مراجعه کنیم. این کتابچه همه وضعیت‌های اضطراری احتمالی را که ممکن است در یک هواپیما رخ دهد، فهرست می‌کند. سپس خلبانان از آن کتابچه پیروی می‌کنند تا هر مرحله و هر احتمال ممکن را تحلیل کنند، که به آن‌ها کمک می‌کند مشکل را شناسایی و حل کنند.
در این مورد، به نظر می‌رسد که راه حل این بوده که آن موتور را خاموش کنند.
به خاطر احتیاط، وقتی وضعیتی داریم که فکر می‌کنیم نیاز به کمک اولویت داریم، خلبانان اعلام اضطراری (mayday) می‌کنند. اعلام اضطراری فضای هوایی را خالی می‌کند تا این هواپیما در صف اولویت قرار گیرد؛ همه هواپیماهای دیگر باید از سر راه کنار بروند.
کنترلرهای ترافیک هوایی دیگر هواپیماهای در آسمان را در یک الگوی نگهداری قرار می‌دهند یا به آن‌ها یک گردش بزرگ می‌دهند تا آن‌ها را از منطقه دور نگه دارند.
با این حال، مدتی بعد از اینکه خلبان پرواز QF144 اعلام فرود اضطراری کرد، این اعلام به وضعیتی به نام PAN کاهش یافت – که مخفف نیاز به کمک احتمالی است.
PAN یک وضعیت کمتر غیر عادی است اما همچنان به معنای اضطراری است و دیروز باعث شد که خودروهای اضطراری در باند حضور داشته باشند و هواپیما در صف اولویت قرار داشته باشد. اما به اندازه یک اعلام اضطراری جدی نیست.
اینجا، یک بررسی بسیار دقیق به روشن شدن آنچه رخ داده است کمک خواهد کرد. خلبانان معمولاً از آزمایش‌های مواد مخدر و الکل عبور می‌کنند و یک بررسی کامل انجام می‌شود تا اطمینان حاصل شود که چیزی از دست نرفته است و کمک کند Qantas به عملیات عادی خود بازگردد.
به خاطر سپردن آموزش‌های خود
من دیروز در کابین خلبان نبودم و تنها می‌توانم از آنچه شنیده‌ام و خوانده‌ام نتیجه‌گیری کنم که خلبانان این هواپیما دقیقاً همان کاری را انجام داده‌اند که برای آن آموزش دیده‌اند.
شرکت‌های هواپیمایی هزینه‌های زیادی را برای آموزش خلبانان و خدمه صرف می‌کنند تا بتوانند با رویدادهایی مانند این مقابله کنند.
همانطور که مکالمه درباره هواپیماهای تک‌خلبان و هواپیماهای خودمختار را آغاز می‌کنیم، ارزش دارد که بپرسیم چگونه هوش مصنوعی و سیستم‌های خودمختار ممکن است به شرایطی که رویدادهای عادی نیستند، پاسخ دهند.
