در حالی که شما در هوا هستید، شرکای کلیدی خلبانان ممکن است از خانه کار کنند.
شرکای کلیدی خلبانان امکان کار به صورت دورکاری را نیز دارند. دو شرکت هواپیمایی به دیسپچرهای پرواز، که در مدیریت عملیاتی پروازها شریک هستند، اجازه می‌دهند کار خود را از راه دور انجام دهند. برخی در صنعت هواپیمایی با این موضوع مخالف هستند.
تابستان امسال میلیون‌ها نفر که مشتاق فرار از محدودیت‌های دو ساله همه‌گیری بودند، سوار پروازها شدند. بسیاری افراد ممکن است ندانسته باشند که حداقل برخی از دیسپچر های پرواز که برنامه‌ریزی و مدیریت آن پروازها را انجام می‌دهند – از تعیین مسیرها گرفته تا پیش‌بینی وضعیت آب و هوا و موارد دیگر – کار خود را از خانه انجام می‌دادند.
دورکاری شرکای کلیدی خلبانان
دو سال پیش، اداره هوانوردی فدرال به چند شرکت هواپیمایی اجازه داد تا به برخی از دیسپچر های پرواز اجازه دهند به صورت دورکاری کار کنند تا در حالی که موارد ابتلا به کرونا افزایش یافته بود، سفرهای هوایی به راحتی ادامه یابد.
دو شرکت هواپیمایی، Republic Airways و SkyWest Airlines ، که پروازهایی را برای بزرگترین شرکت‌های هواپیمایی آمریکا انجام می‌دهند، از این فرصت استفاده کردند.
اما منتقدان می‌گویند که مدت زمان طولانی است که باید این عمل متوقف شود و استدلال می‌کنند که این کار دیسپچر ها را در معرض اختلالات و حواس‌پرتی‌ها قرار می‌دهد، آن‌ها را از نظارت دور نگه می‌دارد و نگرانی‌هایی در مورد ایمنی پرواز ایجاد می‌کند.
Gary Peterson ، مدیر بخش هوایی اتحادیه کارگران حمل و نقل که نماینده ده‌ها هزار کارگر هواپیمایی از جمله دیسپچر های پرواز در Republic است، گفت: “این مفهوم دورکاری دیسپچر ها تمام کنترل‌ها را از بین می‌برد.” “دور کردن افراد از محیط عملیاتی مانند کاری که آن‌ها انجام می‌دهند، دیوانگی است.”
دیسپچر های پرواز معمولاً در تأسیسات امنی که به عنوان مراکز عملیات هواپیمایی شناخته می‌شوند، کار می‌کنند. آن‌ها در آنجا نقش حیاتی دارند و با خلبانان در مدیریت عملیاتی پروازها شریک هستند.
دیسپچر های پرواز برنامه‌های پرواز جامعی تهیه می‌کنند، مسیرها را تعیین می‌کنند، وضعیت آب و هوا و تلاطم هوا را در نظر می‌گیرند و اطمینان حاصل می‌کنند که یک هواپیما برای پرواز آماده و ایمن است. اگر یک وضعیت اضطراری پیش بیاید یا الگوهای آب و هوا تغییر کنند، آن‌ها با خلبانان همکاری می‌کنند تا مسیر را تنظیم کنند یا هر مشکلی را حل کنند.
از زمانی که برای اولین بار به برخی از دیسپچر های پرواز اجازه داده شد که در تابستان ۲۰۲۰ به صورت دورکاری کار کنند، اداره هوانوردی فدرال این سیاست را گسترش داده است و به Republic اجازه داده است که تا ۶۰ درصد از دیسپچر های پرواز خود به صورت دورکاری کار کنند. SkyWest در مواقعی که موارد محلی کرونا بالا باشد یا شرکت هواپیمایی آن را ضروری بداند، اجازه دورکاری می‌دهد. United Airlines نیز این گزینه را داشته است، اما از آن استفاده نکرده است.
SkyWest تعداد دیسپچر های پرواز خود را اعلام نکرده است، در حالی که Republic گفته است که بیش از ۸۰ دیسپچر پرواز دارد. اتحادیه کارگران حمل و نقل، که از ابتدا با این عمل دورکاری مخالف بوده است، تخمین زده است که حدود هشت دیسپچر پرواز Republic به طور معمول از خانه کار می‌کنند و حدود ۱۵۰ پرواز را مدیریت می‌کنند. (دیسپچر های پرواز SkyWest عضو اتحادیه نیستند.)
اتحادیه و دیگر منتقدان می‌گویند که اگرچه تعداد دیسپچر های پروازی که به صورت دورکاری کار می‌کنند محدود است، این عمل یک پیشینه خطرناک ایجاد می‌کند. فدراسیون دیسپچر های پرواز، یک گروه ملی مدافع که متشکل از دیسپچر های پرواز فعال است، و بسیاری از کارشناسان می‌گویند که این کار باید تنها از درون محیط امن مراکز عملیات هواپیمایی انجام شود.
این تأسیسات به عنوان مراکز عصبی عمل می‌کنند که دیسپچر های پرواز معمولاً از پشت میزهایی با سه یا بیشتر مانیتور کار می‌کنند تا طیف وسیعی از اطلاعاتی که می‌تواند بر سفر هوایی تأثیر بگذارد را دنبال کنند –
از جمله وضعیت هوا، نقشه‌های وضعیت پرواز، اطلاعیه‌های اداره هوانوردی فدرال (F.A.A) و حتی اخبار پخش شده. مراکز عملیات اقدامات سخت‌گیرانه‌ای برای حفاظت از امنیت فیزیکی و امنیت سایبری دارند
و مجهز به دسترسی اینترنت با سرعت بالا و ژنراتورهای پشتیبان هستند که می‌توانند این تأسیسات را برای روزها یا هفته‌ها فعال نگه دارند. برخی از این تأسیسات مقاوم در برابر انفجار هستند و برای تحمل شرایط جوی شدید، مانند طوفان‌های شدید و گردبادها، ساخته شده‌اند.
به گفته کارشناسان، چنین حفاظت‌هایی به صورت دورکاری قابل تکرار نیست. در خانه، سرعت اینترنت معمولاً کندتر است و محدود کردن حواس‌پرتی‌ها دشوارتر است.
اگر یک دیسپچر پرواز در خانه بیمار شود یا پاسخگو نباشد، همکارانش ممکن است مدتی طول بکشد تا متوجه شوند. همچنین نگرانی‌هایی در مورد سوءمصرف مواد وجود دارد: دیسپچر های پرواز در محل کار تحت آزمایش‌های تصادفی مواد مخدر و الکل قرار می‌گیرند. در خانه، انجام چنین آزمایش‌هایی می‌تواند سخت‌تر باشد.
Catherine Jackson ، رئیس فدراسیون دیسپچر های پرواز و یک دیسپچر پرواز قدیمی برای Southwest Airlines ، گفت: “ما ایمن‌ترین سیستم هوایی جهان را داریم. چرا باید حتی در نظر داشته باشیم که به سازش بپردازیم؟”
هر دو شرکت Republic و SkyWest از این رویه دفاع کرده و می‌گویند که ایمنی همچنان اولویت اصلی است و آن‌ها با اداره هوانوردی فدرال همکاری نزدیکی دارند تا اطمینان حاصل کنند که دیسپچر های پرواز دورکار به استانداردهای بالایی پایبند هستند.
Republic در بیانیه‌ای گفت: “ما با دیسپچر های پرواز و اداره هوانوردی فدرال کار کرده‌ایم تا به طور کامل از آخرین پیشرفت‌های فناوری بهره‌برداری کنیم و رویه‌ها، آموزش، تکرارپذیری و نظارت‌هایی را توسعه دهیم که اطمینان حاصل کند که ما در حال رعایت الزامات سخت‌گیرانه ایمنی هستیم.”
هر دو شرکت هواپیمایی معمولاً مسیرهای کوتاه را برای شرکت‌های American Airlines ، Delta Air Lines و United انجام می‌دهند. SkyWest همچنین برای شرکت Alaska Airlines پرواز می‌کند. بر اساس داده‌های فدرال، آن‌ها در سال گذشته نزدیک به ۵۳ میلیون مسافر را در داخل ایالات متحده حمل کردند. SkyWest حدود ۶ درصد از همه مسافران پروازهای داخلی را حمل کرده، در حالی که نزدیک به ۳ درصد با Republic پرواز کرده‌اند.
مانند Republic، SkyWest نیز از ایمنی این رویه دفاع کرده و در بیانیه‌ای اعلام کرده که کار دورکاری تنها بخش “بسیار کوچکی” از عملیات هماهنگی پرواز آن‌ها را تشکیل می‌دهد. این شرکت هواپیمایی همچنین گفته که این رویه برای اطمینان از سلامت و ایمنی تیم دیسپچر های پرواز و همچنین عملیات پروازی آن‌ها در طول همه‌گیری “ضروری و موثر” بوده است.
آقای Peterson از اتحادیه کارگران حمل و نقل اذعان کرد که ممکن است برخی از اعضای اتحادیه بخواهند و از گزینه کار در خانه لذت ببرند. اما او گفت که اتحادیه به شدت با این رویه مخالف است زیرا می‌تواند دیسپچر های پرواز را در معرض خطر قرار دهد. او گفت که اگر یک دیسپچر پرواز به دلیل کاری که هنگام دورکاری انجام داده دچار مشکل شود، اتحادیه ممکن است برای دفاع از او با مشکلات بیشتری مواجه شود.
او گفت: “این نگرانی شماره یک ما در بیان این مسئله به اعضا است – شما خود را در جزیره‌ای قرار می‌دهید.” “آن مجوزی که در جیبتان دارید، مربوط به شماست. وقتی مشکلی پیش می‌آید، شما هستید که در برابر قاضی قانون اداری قرار می‌گیرید، شما هستید که به زندان می‌روید، شما هستید که با عواقب آن زندگی می‌کنید.”
در نامه‌ای به اداره هوانوردی فدرال (F.A.A.) در تابستان امسال، آقای Peterson دو نمونه‌ای را که به گفته او نشان می‌دهند چگونه هماهنگی پرواز از راه دور می‌تواند ایمنی را تضعیف کند، ارائه داد.
در یکی از این موارد که به گفته او در ماه می رخ داده، یک خلبان از Republic نتوانسته بود به مدت ۳۰ دقیقه با دیسپچر پرواز خود تماس بگیرد، در حالی که به دلیل هوای بد بر فراز آلبانی، نیویورک، گیر کرده بود. در مورد دیگر، یک دیسپچر پرواز در مرکز عملیات Republic به مدت بیشتری از حداکثر ۱۰ ساعت کاری که توسط F.A.A. تعیین شده است، کار کرده بود زیرا جانشین او مشکل اتصال به اینترنت داشت.
Billy Nolen ، مدیر موقت اداره هوانوردی فدرال، در نامه‌ای در تاریخ ۳۱ آگوست پاسخ داد و گفت که این سازمان این نگرانی‌ها را بررسی کرده و دریافت که “Republic با الزامات مقرراتی برای کنترل عملیاتی مطابقت دارد.” آقای Nolen همچنین گفت که این سازمان سوابق آزمایش مواد مخدر و الکل هر دو شرکت هواپیمایی را از سال ۲۰۲۰ بررسی کرده و نتوانسته است شواهدی برای حمایت از ادعای اتحادیه مبنی بر این که دیسپچر های پرواز از راه دور از آزمایش‌ها مستثنی شده‌اند، پیدا کند.
آقای Peterson این پاسخ را “چیزی جز کنترل خسارت” ندانست.
از سال ۲۰۱۸، اداره هوانوردی فدرال همه شرکت‌های هواپیمایی را ملزم کرده است که یک سیستم مدیریت ایمنی تهیه کنند، که مجموعه جامعی از رویه‌هایی برای نظارت و پاسخگویی به خطرات ایمنی است. این سازمان قصد دارد مجدداً مجوز کار از راه دور برای هر دو شرکت هواپیمایی را در اوایل زمستان امسال بررسی کند.
مانند بسیاری از شغل‌های هوانوردی، هماهنگی پرواز به شدت تحت تاثیر مقررات است. هر کسی که به این حرفه علاقه‌مند است باید حداقل ۲۰۰ ساعت آموزش ببیند و در آزمون F.A.A. قبول شود. برخی به عنوان بخشی از یک آموزش چهار ساله در رشته هوانوردی گواهینامه می‌گیرند، در حالی که برخی دیگر پس از چند هفته یا ماه آموزش اختصاصی در یک مدرسه خصوصی این گواهینامه را دریافت می‌کنند.
Brian Strzempkowski ، مدیر موقت مرکز مطالعات هوانوردی در دانشگاه ایالتی اوهایو، گفت: “من تابستان امسال شنیدم که کسی دیسپچر پروازی را به شکلی که دوست داشتم توصیف کرد: دیسپچر پرواز همان خلبانی است که واقعاً پرواز نمی‌کند، آن‌ها مکانیک هایی هستند که واقعاً هواپیما را تعمیر نمی‌کنند و آن‌ها برنامه‌ریزان عملیاتی هستند که واقعاً آن بخش از کار را انجام نمی‌دهند. آن‌ها باید تمام جزئیات کوچک و بخش‌های مختلف کل عملیات را بدانند.”
دیسپچر های پرواز اغلب کار خود را در یک شرکت هواپیمایی کوچک‌تر، مانند Republic یا SkyWest، آغاز می‌کنند و هدفشان انتقال به یکی از شرکت‌های بزرگ‌تر است که معمولاً پرداخت بهتری دارند.
خانم Jackson از فدراسیون دیسپچر های پرواز گفت که یک دیسپچر می‌تواند ظرف چند سال پس از پیوستن به یک شرکت هواپیمایی بزرگ مانند امریکن، دلتا یا یونایتد، بیش از ۱۰۰,۰۰۰ دلار در سال درآمد داشته باشد. طبق سوابق اداره هوانوردی فدرال، در سراسر کشور نزدیک به ۳,۲۰۰ دیسپچر پرواز وجود دارد.
شرکت‌های هواپیمایی و برخی دیسپچر های پرواز گفتند :” مانند کار از راه دور در سایر حرفه‌ها، مزایایی برای اجازه دادن به حداقل برخی از دیسپچر های پرواز برای کار از خانه وجود دارد، از جمله تعادل بهتر بین کار و زندگی.
برخی معتقدند که کار از راه دور همچنین می‌تواند به یک شرکت هواپیمایی کوچک‌تر اجازه دهد تا دیسپچر های بیشتری را دورتر از دفاتر خود استخدام کند تا کار را پراکنده کرده و بار کاری را سبک‌تر کند.
اما به گفته خانم Jackson و دیگران، تنها یک دلیل خوب برای بررسی هر گونه تغییر در نحوه انجام این کار وجود دارد – و آن این است که بتواند ایمنی پرواز را بهبود بخشد.
او گفت: “وقتی بتوانید من را قانع کنید که این کار ایمن‌تر است، آن وقت می‌توانیم گفت‌وگو کنیم. هنوز کسی را پیدا نکرده‌ام که بتواند بگوید که این حتی به همان اندازه ایمن است.”
