نوشته ها

اهمیت هماهنگی پرواز را می‌توان به عنوان کنترل هواپیما هم در هوا و هم در زمین تعریف کرد تا عملیات برنامه‌ریزی شده هواپیما با بالاترین حاشیه ایمنی انجام شود.

مروری بر عوامل مختلفی داشته باشیم که در هماهنگی پرواز وارد می‌شوند و نشان می‌دهد که چرا این عنصر مهمی در ایمنی هوایی است. اول، دیسپچر پرواز که در مناطق اصلی در هر ساعتی از روز مشغول به کار است، از زمان برخاستن تا زمان فرود آمدن هواپیما در مقصد، در ارتباط رادیویی با همه پروازها قرار دارد.

یک ساعت قبل از اینکه خلبان سفر خود را آغاز کند، به دفتر هماهنگی پرواز گزارش می‌دهد. در آنجا شرایط آب و هوایی که به طور ساعتی در طول مسیر گزارش شده را مرور می‌کند و وضعیت آب و هوا را با دیسپچر پرواز و یکی از هواشناسان شرکت چک می‌کند.

اهمیت هماهنگی پرواز در حمل و نقل هوایی

دیسپچر پرواز که قبلاً با شرایط سراسر ایالات متحده آشنا شده است، به گزارش‌ها مراجعه کرده و نقشه‌های آب و هوایی اخیر را با هواشناس مورد بررسی قرار می دهد. نقشه‌های هواشناسی، که یکی از آنها هر شش ساعت یک‌بار از چند صد گزارش در سراسر ایالات متحده و کانادا ترسیم می‌شود، با صداگیری‌های هواپیما با هواپیمانگار، صداگیری بادکنک‌های خلبان برای داده‌های باد بالا، و گزارش‌های شرایط دما و آب و هوا که توسط خلبانان دریافت می‌شود، تکمیل می‌شود تا تصویری جامع از شرایط آب و هوایی ارائه شود.

خلبان تصمیم می گیرد که آیا پرواز می‌تواند با ایمنی کامل انجام شود یا نه و اگر دیسپچر پرواز نیز همان نظر را داشته باشد، برنامه‌ریزی برای پرواز انجام می‌شود. در بحث با هواشناس و دیسپچر پرواز، خلبان تخمین‌هایی از پایه و ارتفاع ابرها، دید، محل طوفان‌های خاص، شدت و سرعت و جهت حرکت آنها، سطوح احتمالی که در شرایط یخبندان ممکن است با آنها مواجه شود و نیرو و جهت باد به دست آورده است.

او ارتفاعی را تعیین می‌کند که ایمنی و راحتی مسافران را تضمین کند و همچنین کمترین تأخیر را داشته باشد و بیشترین کمک را از بادها بگیرد.

اگر خلبان در یک ترمینال اصلی نباشد، پیش‌بینی و داده‌های برنامه پروازی که توسط هواشناس تهیه شده است، حداقل یک ساعت قبل از پرواز به وسیله رادیو به او ارسال می‌شود و با آخرین نقشه هواشناسی موجود، می‌تواند شرایط را به همان شیوه‌ای که اگر با هواشناس صحبت می‌کرد، بررسی کند.

اگر در مورد ایمنی پرواز شک داشته باشد، می‌تواند با دیسپچر پرواز تماس بگیرد و پرواز را قبل از تصمیم‌گیری با او چک کند. بنابراین، او تصمیم خود را حداقل دو بار با مشورت با هواشناس و دیسپچر پرواز بررسی کرده است. او همچنین شرایط آب و هوایی را با مرور آخرین پیش‌بینی صادر شده توسط اداره هواشناسی ایالات متحده که مسیر خاص او را پوشش می‌دهد، تأیید می‌کند.
سپس خلبان برنامه پرواز خود را از داده‌های مربوط به باد و دما در ارتفاعات مختلف محاسبه می‌کند. او سرعتی را که برای حفظ برنامه یا اقتصادی‌ترین سرعت از داده‌های باد و دما و درصد قدرت لازم است، محاسبه می‌کند.

ارتفاع او می‌تواند از ۵۰۰ تا ۱۲،۰۰۰ پا باشد و تنها توسط سطوح فرد یا زوج پرواز و شرایط آب و هوایی محدود می‌شود. اگر از صفر تا ۱۷۹ درجه پرواز کند، در ارتفاعات فرد (یک، سه، پنج هزار و غیره) پرواز خواهد کرد، اما اگر از ۱۸۰ تا ۳۵۹ پرواز کند، در سطوح زوج پرواز می‌کند.

این روش، جدایی ارتفاعی مطلوبی برای پروازهایی که در جهت‌های مخالف حرکت می‌کنند فراهم می‌کند. او زمان خود را بر روی نقاط بررسی میانی و زمان تا توقف‌های مختلف خود را محاسبه می‌کند. مصرف بنزین خود را محاسبه کرده و تعیین می‌کند چقدر تا توقف بعدی سوخت‌ مصرف خواهد کرد و شعاع عملیاتی خود را تعیین می‌کند.

اکنون مقدار بنزین لازم فقط برای رسیدن به مقصد نهایی که برای آن مجوز داده شده است کافی نیست.او باید ذخیره کافی داشته باشد تا حداقل برای چهل و پنج دقیقه بعد از رسیدن به این ترمینال در صورتی که هوا خوب باشد، پرواز کند. اگر شرایط آب و هوایی نزدیک به حداقل نیازها باشد، او باید برنامه‌ریزی کند تا بنزین کافی برای رسیدن به یک یا دو فرودگاه جایگزین که هوا در آنجا خوب است، داشته باشد ؛

فرودگاه‌هایی که پس از رسیدن به مقصد بتواند به آنها برسد و هنوز برای چهل و پنج دقیقه بیشتر، سوخت کافی داشته باشد. دیسپچر پرواز با همکاری هواشناسان این فرودگاه‌های جایگزین را انتخاب کرده‌اند و شرایط آب و هوایی محتمل، نزدیکی و وضعیت فرودگاه‌های جایگزین را در نظر گرفته‌اند.

پس از انجام این آماده‌سازی‌ها، فرمی تهیه می‌شود که یک مجوز کتبی توسط دیسپچر پرواز به خلبان برای رسیدن به ترمینال بعدی می‌دهد. این مجوز ابتدا توسط مکانیکی که مسئول خدمات‌رسانی به هواپیما است امضا می‌شود و نشان می‌دهد که موتورها و تجهیزات بازرسی شده و برای پرواز در شرایط مطلوب قرار دارند و مقدار بنزین و روغنی که هواپیما با آن سرویس شده است را نشان می‌دهد.

دیسپچر پرواز این مجوز را امضا می‌کند و پرواز را از یک ترمینال به توقف برنامه‌ریزی شده بعدی می فرستد. او همچنین مشخص می‌کند که آیا پرواز باید با تماس زمینی انجام شود یا نه.

آخرین گزارش‌های هواشناسی از بسیاری از ایستگاه‌های نظارتی در طول مسیر هوایی در مجوز درج می‌شوند. یک نسخه از آخرین گزارش درباره شرایط میدانی در فرودگاه‌ها و میدان‌های مختلف به همراه پیش‌بینی مسیر تهیه‌شده توسط دفتر هواشناسی ایالات متحده و پیش‌بینی ویژه سفر که توسط هواشناس شرکت تهیه شده است، به مجوز پیوست می‌شود.

 سپس خلبان مجوز را امضا کرده و دریافت مجوز و گزارش‌های هواشناسی را تأیید می‌کند و نشان می‌دهد که شرایط را برای پرواز برنامه‌ریزی شده مناسب می‌داند و پرواز را مطابق با رویه‌های تایید شده انجام خواهد داد. در حالی که خلبان نسخه اصلی را می‌گیرد ، نسخه‌ای از مجوز در دفتر هماهنگی پرواز به همراه نسخه‌ای از برنامه پرواز خلبان نگهداری می‌شود.

دوباره خلبان و دیسپچر پرواز یکدیگر را چک کرده‌اند. در هر نقطه یا ترمینالی که پرواز فرود بیاید، یک مجوز جدید تهیه می‌شود و دیسپچر پرواز پس از بررسی شرایط آب و هوایی و میزان بنزین، پرواز را به ترمینال بعدی می فرستد.

هنگامی که در هوا قرار دارد، دیسپچر پرواز ، پرواز را رها نکرده و آن را فراموش نمی‌کند. از زمان‌های تخمینی خلبان در نقاط مختلف در طول مسیر، دیسپچر پرواز با استفاده از رادیو تلفن، پیشرفت پرواز را از نقطه‌ای به نقطه دیگر بررسی می‌کند.

با مشاهده مداوم تغییرات آب و هوایی، دیسپچر پرواز آماده است تا هر گونه هوای نامناسبی را که در طول مسیر خلبان به وجود آمده به او اطلاع دهد. او ممکن است، به عنوان مثال، به خلبان توصیه کند تا طوفانی را در جهت خاصی دور بزند، یا ارتفاع خود را برای جلوگیری از شرایط یخبندان گزارش شده تغییر دهد.

دیسپچر پرواز در تحلیل شرایط آب و هوایی توسط گزارش‌های ساعتی و ویژه از ایستگاه‌های نظارتی در سراسر ایالات متحده و همچنین گزارش‌های خلبانان در پروازهای دیگر از ساحل به ساحل در ارتفاعات مختلف یاری می‌شود.

قوانین و مقرراتی برای پوشش دادن هر وضعیت اضطراری که ممکن است در پرواز به وجود آید، مانند خرابی رادیو، خرابی موتور، شرایط نامناسب پرواز و بسیاری دیگر، تدوین شده‌اند. خلبان آموزش دیده است تا در صورت وقوع هر یک از این موارد چه رویه‌ای را دنبال کند و رویه‌ای که باید دنبال شود تقریباً خودکار است.

خلبان هر گونه انحراف از رویه عادی در پرواز را گزارش می‌دهد و اگر دیسپچر پرواز معتقد باشد که انحراف از برنامه پروازی محاسبه شده مفید است، مانند فرود در یک میدان میانی، دستور فرود به خلبان صادر می‌کند. از آنجایی که هر وضعیت اضطراری شناخته شده‌ای در رویه‌های تعیین شده توسط شرکت در دستورات آن مورد بررسی قرار گرفته است، تصمیم خلبان و دیسپچر پرواز یکسان است. اولین اولویت آنها ایمنی پرواز است.

با این حال، گاهی اوقات به نظر خلبان یا دیسپچر پرواز یا هر دو، پروازها نمی‌توانند با ضریب ایمنی بالا عمل کنند. این ممکن است به دلیل مه، طوفان‌های رعد و برق، شرایط یخبندان یا سقف‌های ابری پایین به طور کلی باشد.

در این مواقع، دیسپچر پرواز باید تصمیم بگیرد که با پرواز چه کند. اگر تأخیر چند ساعته اجازه از سرگیری عادی پرواز را بدهد، مسافران به هتل فرستاده می‌شوند و برنامه‌ریزی مشخصی برای از سرگیری پرواز در زمان معین انجام می‌شود. اگر به نظر برسد که شرایط نامساعد آب و هوایی برای مدتی ادامه خواهد داشت، مسافران به نقطه‌ای در مسیر انتقال داده می‌شوند که بتوان دوباره آنها را سوار کرد و پرواز به مقصد ادامه یابد.

دو بار در روز، دیسپچر پرواز پس از مشورت با هواشناس، پیش‌بینی مشاوره پرواز را صادر می‌کند که در آن حرکت‌های احتمالی پرواز برای ۱۵ ساعت آینده با توجه به شرایط آب و هوایی برنامه‌ریزی می‌شود.

این پیش‌بینی‌ها با دو پیش‌بینی مشاوره‌ای اضافی در دوره‌های میانی تکمیل می‌شوند و در صورت تغییرات قابل توجه در شرایط آب و هوایی در طول دوره، اصلاح می‌شوند. بدین ترتیب، دیسپچر پرواز قادر است عملیات خود را در یک دوره زمانی برنامه‌ریزی کند و علاوه بر آن، نظارت دقیقی بر پروازهای در حال اجرا داشته باشد.

منبع